Gerelateerd aan Prediker 3:20

Zweten zul je voor je brood, totdat je terugkeert tot de aarde, waaruit je bent genomen: stof ben je, tot stof keer je terug.’

dan zou al wat leeft onmiddellijk ten onder gaan en de mens zou terugkeren tot stof.

die, ook al leeft hij duizend jaar en nog eens duizend jaar, niet genieten kan van al het goede dat hij heeft. Zijn zij niet beiden op weg naar dezelfde plaats?

Bedenk toch dat u mij uit leem gevormd hebt, wilt u mij tot stof doen terugkeren?

Wanneer het stof terugkeert naar de aarde, weer wordt zoals het was, wanneer de adem van het leven weer naar God gaat, die het leven heeft gegeven.

Verberg uw gelaat en zij bezwijken van angst, ontneem hun de adem en het is met hen gedaan, dan keren zij terug tot het stof dat zij waren.

Doe wat je hand te doen vindt. Doe het met volle inzet, want er zijn geen daden en gedachten, geen kennis en geen wijsheid in het dodenrijk. Daar ben je altijd naar op weg.

Zoals wolken verwaaien en verdwijnen, zo daalt de mens voorgoed af in het dodenrijk.

Wie zal ooit weten of de adem van een mens naar boven opstijgt en die van een dier afdaalt naar de aarde?

Ja, mijn huis staat in het dodenrijk, in de duisternis spreid ik mijn bed.

Hij stierf in gezegende ouderdom; na een lang leven blies hij de laatste adem uit en werd hij met zijn voorouders verenigd.

Velen van hen die slapen in de aarde, in het stof, zullen ontwaken, sommigen om eeuwig te leven, anderen om voor eeuwig te worden veracht en verafschuwd.

Wanneer je het gezien hebt, zul je met je voorouders verenigd worden, net als je broer Aäron.

Ismaël leefde honderdzevenendertig jaar. Toen blies hij de laatste adem uit en werd hij verenigd met zijn voorouders.

Maar keert men zich tegen een mens in nood, wanneer hij, de ondergang nabij, om hulp roept?

(49:15) als schapen verblijven zij in het dodenrijk, en de dood is hun herder. In de morgen vertrappen de oprechten hun graf, hun lichaam teert weg in het dodenrijk en vindt geen rust.