Gerelateerd aan Jona 2:2-3

Een pelgrimslied. Roep ik in mijn nood tot de HEER, hij geeft mij antwoord.

(18:5) Mij omsloten de banden van de dood, de kolkende afgrond joeg mij angst aan,

(34:7) In mijn verdrukking riep ik tot de HEER, hij heeft geluisterd en mij uit de nood gered.

Want u toont mij uw grote trouw, u verlost mij uit de diepte van het dodenrijk.

David kreeg het zwaar te verduren, want zijn mannen waren zo verbitterd over het verlies van hun kinderen dat ze hem dreigden te stenigen. Daarom zocht hij steun bij de HEER, zijn God.

Een lied, een psalm van de Korachieten. Voor de koorleider. Op de wijs van De rietpijp. Een beurtzang, een kunstig lied van de Ezrachiet Heman. (88:2) HEER, God, mijn redder, overdag schreeuw ik het uit, 's nachts zit ik stil voor u neer.

Christus heeft tijdens zijn leven op aarde onder tranen en met luide stem gesmeekt en gebeden tot hem die hem kon redden van de dood, en werd verhoord vanwege zijn diep ontzag voor God.

(22:25) Hij veracht de zwakke niet, verafschuwt niet wie wordt vernederd, hij wendt zijn blik niet van hem af, maar hoort zijn hulpgeroep.

Hij werd overvallen door doodsangst, maar bleef bidden; zijn zweet viel in grote druppels als bloed op de grond.

Voor de koorleider. Bij snarenspel. Een psalm van David. (4:2) Antwoord mij als ik roep, God die mij recht doet. Geef mij ruimte als ik belaagd word, wees genadig, hoor mijn gebed.

(61:3) van het einde der aarde roep ik u aan, want mijn hart bezwijkt. Breng mij op de rots hoog boven mij,

Een kunstig lied van David, een gebed toen hij in de spelonk was. (142:2) Luid roep ik tot de HEER, luid smeek ik de HEER om hulp,

U levert mij niet over aan het dodenrijk en laat uw trouwe dienaar het graf niet zien.

Want zoals Jona drie dagen en drie nachten in de buik van een grote vis zat, zo zal de Mensenzoon drie dagen en drie nachten in het binnenste van de aarde verblijven.

Banden van de dood omknelden mij, angsten van het dodenrijk grepen mij aan, ik voelde angst en pijn.

(65:3) U die ons bidden hoort-tot u komt de sterveling.

(32:8) Jakob schrok hevig, het angstzweet brak hem uit. Daarom verdeelde hij zijn mensen over twee kampen, evenals zijn schapen en geiten en zijn runderen en kamelen.

want u zult mij niet overleveren aan het dodenrijk en het lichaam van uw trouwe dienaar zal niet tot ontbinding overgaan.

(32:25) Maar zelf bleef hij achter, helemaal alleen, en er worstelde iemand met hem totdat de dag aanbrak.

Het dodenrijk beneden is in rep en roer om jou een ontvangst te bereiden: het wekt de schimmen voor je op van alle leiders van de aarde, het laat de vorsten van vreemde volken voor jou opstaan van hun troon.