Gerelateerd aan Jeremia 48:11

Dan doorzoek ik Jeruzalem met lampen, straf ik hen die zich aan wijn te buiten gaan en denken: De HEER doet geen goed en geen kwaad.

en ziedend van woede ben ik op de zelfgenoegzame volken. Ik had mijn toorn immers al weer laten varen, maar zij hebben mijn volk steeds harder aangepakt.

(2:3) De HEER herstelt het aanzien van Jakob, van Israël, door vernielers vernield, die zijn ranken verwoestten.

“Koning Nebukadnessar van Babylonië heeft mij in stukken gereten, opgevreten. Hij heeft van mij een lege schotel gemaakt. Als een krokodil heeft hij me opgeslokt. Hij heeft zijn buik gevuld met mijn beste vlees en me daarna weggegooid, ” zegt Israël.

De aarde wordt geheel verwoest en volkomen leeggeplunderd- want de HEER heeft aldus gesproken.

Wij weten hoe hoogmoedig Moab is-wat is het hooghartig. Wij kennen zijn trots, zijn eigendunk, zijn zelfgenoegzaamheid, zijn grenzeloze eigenwaan.

Terwijl zij zich toch, omdat ze genoeg te eten hadden en onbezorgd van hun rust konden genieten, hoogmoedig gedroegen en niets deden voor de armen en de machtelozen.

Meer dan onze ziel kan dragen raakt ons achteloze spot, de hoogmoed van onverschilligen.

Want wie onnozel is, gaat aan zijn halsstarrigheid ten onder, en zelfgenoegzaamheid brengt de dwazen om.

Op deze berg richt de HEER van de hemelse machten voor alle volken een feestmaal aan: uitgelezen gerechten en belegen wijnen, een feestmaal rijk aan merg en vet, met pure, rijpe wijnen.

Wij weten hoe hoogmoedig Moab is-wat is het hooghartig. Wij kennen zijn zelfgenoegzaamheid, zijn eigendunk, zijn grenzeloze eigenwaan. Maar Moabs grootspraak stoelt op niets.

Tot hun dood blijven zij voor ziekte gespaard, hun buik is goedgevuld,

(55:20) God hoort mij en vernedert hen. Hij troont van voor onze dagen, sela in hem is geen verandering, maar zij hebben voor hem geen ontzag.

(2:11) Verwoesting, woestheid, woestenij: harten bezwijken, knieën knikken, heupen beven, gezichten verbleken.