Gerelateerd aan Zacharia 9:12

Nadat Job voor zijn vrienden had gebeden, bracht de HEER een keer in het lot van Job en hij gaf hem het dubbele van wat hij eerder bezat.

De smaad die je verdiende loon werd genoemd, je schande wordt je dubbel vergoed. Daarom erven zij dubbel van het land en is eeuwige vreugde hun deel.

Toch geef ik de hoop niet op, want hieraan houd ik vast:

Israël zal zeggen: “De HEER heeft onze rechten hersteld. Kom, laten we in Sion vertellen wat de HEER, onze God, heeft gedaan.”

Met deze twee onomkeerbare daden-die uitsluiten dat God liegt-heeft hij ons krachtig moed in willen spreken. Onze toevlucht is het vast te houden aan de hoop op wat voor ons in het verschiet ligt.

De HEER is goed, een vesting in tijden van nood, hij kent wie bij hem schuilen.

In die dagen, in die tijd, keert het volk van Israël terug, samen met het volk van Juda- spreekt de HEER. In tranen zullen ze op weg gaan om de HEER, hun God, te zoeken.

Je hebt een hoopvolle toekomst, je kinderen keren naar hun eigen land terug- spreekt de HEER.

om tegen gevangenen te zeggen: ‘Ga in vrijheid!’ en tegen wie in het duister verblijft: ‘Kom te voorschijn!’ Langs wegen zullen zij weiden, op iedere kale heuvel vinden ze weidegrond.

Spreek Jeruzalem moed in, maak haar bekend dat haar slavendienst voorbij is, dat haar schuld is voldaan, omdat zij een dubbele straf voor haar zonden uit de hand van de HEER heeft ontvangen.

(4:16) De HEER brult vanaf de Sion, hij gromt vanuit Jeruzalem, zodat hemel en aarde beven. Maar voor zijn volk is de HEER een toevlucht, Israël biedt hij bescherming.

De dag breekt aan dat in Efraïm de wachters op de bergen roepen: “Kom, laten we op weg gaan naar de Sion, naar de HEER, onze God!”

Luister naar de vluchtelingen, die uit Babel zijn ontkomen. In Sion brengen zij de boodschap: “Dit is de wraak van de HEER, onze God. Hij heeft zijn tempel gewroken.”

Nee, het dodenrijk zal u niet loven, de dood prijst u niet, zij die in het graf zijn afgedaald verlaten zich niet op uw trouw.

Klop het stof van je af en sta op, Jeruzalem, neem plaats op de troon. De ketenen om je hals zijn losgemaakt, gevangen vrouwe Sion.

En jij, wachttoren over de kudde, vesting van Sion, jij zult je vroegere heerschappij herkrijgen, aan jou, Jeruzalem, behoort het koningschap toe.

(2:17) Daar zal ik haar wijngaarden aan haar teruggeven, het Achordal maak ik tot een poort van hoop. En zij zal mijn liefde beantwoorden als in de tijd van haar jeugd, als op de dag dat ze wegtrok uit Egypte.

En hij zei tegen mij: 'Mensenkind, deze beenderen zijn het volk van Israël. Het zegt: "Onze botten zijn verdord, onze hoop is vervlogen, onze levensdraad is afgesneden."