Gerelateerd aan Psalmen 59:7

(57:5) Tussen leeuwen moet ik liggen, tussen dieren die mensen verslinden, hun tanden zijn speren en pijlen, hun tong is een geslepen zwaard.

Uit de woorden van de wijzen spreekt een overvloed aan kennis, uit de mond van dwazen komt alleen maar dwaasheid.

Hij denkt bij zichzelf: God vergeet het, wendt zijn blik af, ziet het niet.

De woorden van een dwaas zijn dolkstoten, wat de wijze zegt, brengt genezing.

en zeggen: 'Hoe zou God iets weten? Heeft de Allerhoogste een antwoord?'

Addergebroed! Hoe kunt u iets goeds zeggen terwijl u zelf slecht bent? Waar het hart vol van is, daar loopt de mond van over.

Een rechtvaardige denkt na voordat hij antwoordt, uit de mond van goddelozen komt alleen maar onheil.

Hoe kan de zondaar u verachten en denken: God vraagt geen rekenschap.

Zou God niet in de hoge hemel wonen? Kijk toch naar de sterren aan de hemeltrans!

(55:22) Zijn mond is glad als boter, maar vijandig is zijn hart, zijn woorden, zachter dan olie, zijn een getrokken dolk.

(64:4) Ze scherpen hun tong als een mes, ze richten hun pijl, een giftig woord,

‘Heb je gehoord wat de mensen zeggen? “De HEER heeft de twee volken die hij had uitgekozen, verworpen.” Ze schrijven mijn volk af en zien het niet langer als een volk.

de onrechtvaardigen het hoogste woord voeren en trotse taal uitslaan?

'De HEER ziet het niet, 'zeggen ze, 'de God van Jakob merkt toch niets.'

want vijandig en bedrieglijk is de mond van hen die mij beschuldigen, hun tong spreekt niets dan leugens,