Gerelateerd aan Psalmen 22:11

Hij zal bevrijden wie arm is en om hulp roept, wie zwak is en geen helper heeft.

Waarom, HEER, bent u zo ver en verbergt u zich in tijden van nood?

God, blijf niet ver van mij, mijn God, kom mij haastig te hulp,

(38:22) Verlaat mij niet, HEER, mijn God, blijf niet ver van mij.

De HEER had namelijk gezien hoe bitter de Israëlieten, van hoog tot laag, te lijden hadden en dat er niemand was die hun te hulp kwam.

Voor de koorleider. Een psalm van David.

Voor de koorleider. Op de wijs van De lelies. Van David. (69:2) Red mij, God, het water staat aan mijn lippen,

Toen zag ik dat er niemand was die hielp, ik was geschokt dat niemand mij aanmoedigde. Op eigen kracht bracht ik redding, door mijn woede aangespoord.

Want de HEER zal zijn volk recht doen, hij ontfermt zich weer over zijn dienaren. Als hij ziet dat alle krachten hun begeven en weldra iedereen bezwijkt,

Maar dit alles gebeurt opdat de geschriften van de profeten in vervulling gaan.’ Daarop lieten alle leerlingen hem in de steek en vluchtten weg.

Er komt een tijd, en die tijd is er al, dat jullie uiteengedreven worden, dat ieder zijn eigen weg gaat en mij alleen achterlaat. Maar ik ben niet alleen, want de Vader is bij mij.

(69:19) Wees mij nabij en bevrijd mij, verlos mij van mijn vijanden.

(142:5) Ik kijk ter zijde en zie niemand die om mij geeft, nergens een toevlucht voor mij, niemand die hecht aan mijn leven.

U hebt het gezien, HEER, zwijg dan niet, mijn Heer, houd u niet ver van mij.

Christus heeft tijdens zijn leven op aarde onder tranen en met luide stem gesmeekt en gebeden tot hem die hem kon redden van de dood, en werd verhoord vanwege zijn diep ontzag voor God.

Daarop begon hij te vloeken en hij bezwoer hun: ‘Ik ken die man niet!’ En meteen kraaide er een haan.

En opnieuw ontkende hij en zwoer: ‘Echt, ik ken de man niet!’