Gerelateerd aan Markus 14:30-31

Terwijl Petrus beneden op de binnenplaats was, kwam een van de dienstmeisjes van de hogepriester voorbij.

Maar Jezus zei: ‘Jij je leven voor mij geven? Waarachtig, ik verzeker je: nog voor de haan kraait zul jij mij driemaal verloochenen.

het licht noemde hij dag, de duisternis noemde hij nacht. Het werd avond en het werd morgen. De eerste dag.

Laat daarom iedereen die denkt dat hij stevig overeind staat oppassen dat hij niet valt.

Hij noemde het gewelf hemel. Het werd avond en het werd morgen. De tweede dag.

Maar Jezus zei: ‘Ik zeg je, Petrus, deze nacht zal de haan niet kraaien voordat je driemaal geloochend hebt dat je mij kent.’

Petrus zat buiten, op de binnenplaats. Er kwam een dienstmeisje naar hem toe, dat zei: ‘Jij hoorde ook bij die Jezus uit Galilea!’

Het meisje sprak Petrus aan: ‘Ben jij soms ook een leerling van die man?’ ‘Nee, ik niet, ‘zei hij.

Simon Petrus stond zich intussen nog steeds te warmen. ‘Ben jij soms ook een leerling van hem?’ vroegen ze. ‘Nee, ‘ontkende Petrus, ‘ik niet.’

Ze grepen hem vast en voerden hem weg, en brachten hem naar het huis van de hogepriester. Petrus volgde hen op een afstand.

Het werd avond en het werd morgen. De vierde dag.

Het werd avond en het werd morgen. De vijfde dag.

Het werd avond en het werd morgen. De derde dag.

‘Waarom kan ik u nu niet volgen, Heer? Ik wil mijn leven voor u geven!’ zei Petrus.

En het hele volk antwoordde als uit ‚‚n mond: 'We zullen alles doen wat de HEER heeft gezegd.' Mozes bracht het antwoord van het volk aan de HEER over,

De hoogmoed van een mens brengt hem ten val, eer is weggelegd voor wie bescheiden is.

‘Ik erken, o HEER, dat het niet aan de mens is zijn weg te bepalen, zijn pad uit te zetten, te kiezen waarheen hij zal gaan.

Niets is zo onbetrouwbaar als het hart, onverbeterlijk is het, wie zal het kennen?

Hooghartigheid gaat vooraf aan ellende, hoogmoed komt voor de val.

(30:7) In mijn overmoed dacht ik: Nooit zal ik wankelen.