Gerelateerd aan Lukas 15:18

Laten we ons leven onderzoeken en doorvorsen, laten we terugkeren naar de HEER,

De tollenaar echter bleef op een afstand staan en durfde niet eens zijn blik naar de hemel te richten. In plaats daarvan sloeg hij zich op de borst en zei: “God, wees mij zondaar genadig.”

In die dagen, in die tijd, keert het volk van Israël terug, samen met het volk van Juda- spreekt de HEER. In tranen zullen ze op weg gaan om de HEER, hun God, te zoeken.

(51:5) Ik ken mijn wandaden, ik ben mij steeds van mijn zonden bewust,

Als we zeggen dat we de zonde niet kennen, misleiden we onszelf en is de waarheid niet in ons.

“Vader, ”zei zijn zoon tegen hem, “ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u, ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden.”

Zolang ik zweeg, teerden mijn botten weg, kreunend leed ik, de hele dag.

(2:8) Daarom zal ik haar met een doornhaag de weg versperren, met een muur zal ik haar insluiten, zodat ze niet meer op pad kan gaan.

Ik dacht: Hoe kan ik je een plaats tussen mijn kinderen geven en je een begeerlijk land schenken, een sieraad voor de hele wereld? En ik dacht: Jullie zullen “vader” tegen mij zeggen, jullie keren je niet van mij af.

Banden van de dood omknelden mij, angsten van het dodenrijk grepen mij aan, ik voelde angst en pijn.

en wanneer ze dan in hun ballingsoord tot inkeer komen en zich in dat vreemde land smekend tot u wenden en belijden dat ze hebben gezondigd, dat ze verkeerd hebben gedaan en slecht hebben gehandeld,

U bent toch onze vader? Abraham heeft ons niet gekend en Israël zou ons niet herkennen, maar u, HEER, bent onze vader, van oudsher heet u Onze beschermer.

Wanneer zij echter hun zonden en die van hun voorouders openlijk uitspreken, namelijk dat ze mij ontrouw zijn geweest en bovendien tegen mij in zijn gegaan

Bid daarom als volgt: Onze Vader in de hemel, laat uw naam geheiligd worden,

Dan zingt hij het uit en zegt tegen ieder: "Ik heb gezondigd, wat recht is maakte ik krom, maar het werd mij niet aangerekend.

En als zij met ketenen geboeid zijn, door koorden van smart worden gekneveld,

Want als jullie anderen hun misstappen vergeven, zal jullie hemelse Vader ook jullie vergeven.

Toen Manasse zo in het nauw gedreven was, probeerde hij de HEER, zijn God, mild te stemmen door zich voor de God van zijn voorouders te verootmoedigen.

Vergeef mij, HEER, mijn grote schuld, omwille van uw naam.

De dag breekt aan dat in Efraïm de wachters op de bergen roepen: “Kom, laten we op weg gaan naar de Sion, naar de HEER, onze God!”