Gerelateerd aan Job 37

Plotseling deed zich een hevige aardschok voor, zodat de gevangenis op haar grondvesten trilde; alle deuren sprongen open en bij iedereen schoten de boeien los.

Alleen ik, Daniël, zag de verschijning. De mannen in mijn gezelschap zagen de verschijning niet, maar werden wel bevangen door een grote angst, zodat zij wegvluchtten en zich verborgen

Ik hoorde dit alles en ik beefde vanbinnen, ik vernam het en mijn lippen trilden. Mijn botten werden aangevreten, ik stond te trillen op mijn benen, wachtend op de dag van het onheil, de dag dat u optrekt tegen het volk dat ons aanviel.

Als ik aan dit alles denk, grijpt angst mij aan en siddert heel mijn lichaam.

De bewaarder vroeg om een fakkel, rende naar binnen en viel bevend voor Paulus en Silas op de grond.

Op de derde dag, bij het aanbreken van de morgen, begon het te donderen en te bliksemen, er hing een dreigende wolk boven de berg, en zeer luid weerklonk het geschal van een ramshoorn. Iedereen in het kamp beefde.

(89:8) met God, zeer geducht in de raad van de hemelingen, gevreesd bij allen die hem omringen?

Hebben jullie geen ontzag voor mij? -spreekt de HEER. Beven jullie niet voor mij? Ik heb met zand de zee aan banden gelegd, haar een vaste grens gesteld. Haar golven donderen, maar tevergeefs, ze bruisen onstuimig, maar worden gestuit.

En de HEER antwoordde Job vanuit een storm. Hij zei:

Ik huiver van angst voor u, uw vonnissen wekken mijn vrees.

Plotseling begon de aarde hevig te beven, want een engel van de Heer daalde af uit de hemel, liep naar het graf, rolde de steen weg en ging erop zitten.

Opeens werd ik door angst gegrepen, een siddering voer door mijn gebeente.

God laat zijn donder wonderbaarlijk rollen, hij doet grote dingen die wij niet bevatten.

Donderslagen kondigen zijn komst aan, en ook het vee voelt dat het onweer nadert.

De stem van de HEER boven de wateren, de God vol majesteit doet de donder rollen, de HEER boven de wijde wateren,

En de HEER antwoordde Job vanuit een storm. Hij zei:

Wie kan de uitgestrektheid van de wolken peilen, het donderen dat uit zijn tent komt?

Toen u hen dreigde, vluchtten zij weg, toen uw donderstem klonk, stoven zij heen:

Op de derde dag, bij het aanbreken van de morgen, begon het te donderen en te bliksemen, er hing een dreigende wolk boven de berg, en zeer luid weerklonk het geschal van een ramshoorn. Iedereen in het kamp beefde.

om de uiteinden van de aarde te pakken en de goddelozen van haar af te schudden?