Gerelateerd aan Job 1:21

(5:14) Naakt is zo iemand uit de moederschoot gekomen, even naakt keert hij terug. Niets van wat hij heeft verworven en in handen dacht te hebben, neemt hij mee.

dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat hij van u, die één bent met Christus Jezus, verlangt.

en dank God, die uw Vader is, altijd voor alles in de naam van onze Heer Jezus Christus.

Wij hebben niets in deze wereld meegebracht en kunnen er ook niets uit meenemen.

Maar Job zei tegen haar: 'Je woorden zijn de woorden van een dwaas. Al het goede aanvaarden we van God, zouden we dan het kwade niet aanvaarden?' Ondanks alles zondigde Job niet en sprak hij geen onvertogen woord.

De HEER maakt arm en hij maakt rijk, vernedert diep en heft hoog op.

elke goede gave, elk volmaakt geschenk komt van boven, van de Vader van de hemellichten; bij hem is nooit enige verandering of verduistering waar te nemen.

die het licht vormt en het donker schept, die vrede maakt en onheil schept. Ik ben het, de HEER, die al deze dingen doet.

Of mag ik met mijn geld niet doen wat ik wil? Zet het kwaad bloed dat ik goed ben?”

Komt uit de mond van de Allerhoogste niet goed zowel als kwaad?

Zweten zul je voor je brood, totdat je terugkeert tot de aarde, waaruit je bent genomen: stof ben je, tot stof keer je terug.’

(49:18) Want bij zijn dood kan hij niets meenemen, zijn weelde volgt hem niet in het graf.

Wanneer het stof terugkeert naar de aarde, weer wordt zoals het was, wanneer de adem van het leven weer naar God gaat, die het leven heeft gegeven.

Maar wees niet bang en maak jezelf geen verwijten dat jullie mij verkocht hebben en dat ik hier ben terechtgekomen, want God heeft mij voor jullie uit gestuurd om jullie leven te redden.

Maar als u uw hand naar hem uitstrekt en aantast wat hem toebehoort, zal hij u ongetwijfeld in uw gezicht vervloeken.'

(5:18) Wanneer een mens geniet van rijkdom en bezit, wanneer hem dat door God wordt toegestaan als zijn rechtmatig deel en hij zich verheugt in alles wat hij moeizaam heeft verworven, is dat een geschenk van God.

om datgene te doen waarvan u had bepaald en voorbestemd dat het moest gebeuren.

Van David, toen hij zich aan het hof van Abimelech als een krankzinnige voordeed en pas wegging toen deze hem verjoeg. (34:2) De HEER wil ik prijzen, elk uur van de dag, mijn mond is altijd vol van zijn lof.

De koning gaf dus geen gehoor aan het verzoek van het volk. De HEER had dit zo beschikt om in vervulling te laten gaan wat hij bij monde van Achia uit Silo aan Jerobeam, de zoon van Nebat, had voorzegd.

Misschien merkt de HEER mijn ellende op en vergoedt hij me later de vervloeking van vandaag.'