Gerelateerd aan Psalmen 33:17

(20:8) Anderen vertrouwen op paarden en wagens, wij op de naam van de HEER, onze God.

Het paard wordt gereedgemaakt voor de strijd, de overwinning hangt af van de HEER.

Niet de kracht van paarden verheugt hem, niet de sterkte van soldaten geeft hem vreugde,

Geef jij het paard zijn kracht? Bekleed jij zijn nek met welige manen?

Jullie zeiden: ‘Nee! Te paard vluchten we weg!’ -Vluchten zúl je! ‘Wij gaan er razendsnel vandoor!’ -Razendsnel word je ingehaald.

De Heer had namelijk in het Aramese kamp het geluid laten klinken van paarden en wagens, van een groot leger, en de Arameeërs hadden tegen elkaar gezegd: 'Hoor, de koning van Israël heeft de koningen van de Hethieten en van Egypte ingehuurd om ons aan te vallen.'

Op het moment dat de manschappen van Sisera Barak zagen verschijnen, zaaide de HEER paniek onder hen en ontstond er grote verwarring. Sisera sprong van zijn wagen en maakte zich uit de voeten.

(14:4) Onze redding verwachten we niet langer van Assyrië, op paarden en strijdwagens zullen wij niet meer vertrouwen, wat we zelf gemaakt hebben niet meer onze god noemen. Immers, bij u vindt een wees ontferming!'

Ik heb onder de zon opnieuw gezien dat niet altijd een snelle hardloper de wedloop wint, een sterke held de oorlog, dat hij die wijs is niet altijd zijn brood heeft, en hij die inzicht heeft de rijkdom, hij die bekwaam is het respect. Zij allen zijn afhankelijk van tijd en toeval.