Gerelateerd aan Ezechiel 37:11

Ik zal veel mensen op je laten wonen, heel het volk van Israël, en de steden zullen weer worden bewoond, de puinhopen weer worden opgebouwd.

Ik werd opnieuw door de hand van de HEER gegrepen. Zijn geest voerde mij mee en hij zette mij neer in een dal vol beenderen.

(77:8) Zou de Heer voor eeuwig verstoten, zou hij niet langer liefhebben?

Maar, zegt God, de HEER: Nu zal ik Jakobs lot ten goede keren, me ontfermen over heel het volk van Israël en strijden voor mijn heilige naam.

Het water sloot zich boven mijn hoofd, ik dacht: Ik ben verloren.

'Mensenkind, neem een stuk hout en schrijf daarop: "Juda, en de Israëlieten die bij hem horen." Neem dan nog een stuk hout en schrijf daarop: "Jozef" -dat is het stuk hout van Efraïm-"en heel het volk van Israël dat met hem verbonden is."

Verspreid als de aarde, geploegd en omgewoeld, ligt ons gebeente bij de muil van het dodenrijk.

Sion zegt: ‘De HEER heeft mij verlaten, mijn Heer is mij vergeten.’

U was dood door de misstappen en zonden

Dan zal ik voor elke stam van Israël een God zijn, dan is Israël mijn volk-spreekt de HEER.

Jakob, waarom zeg je-Israël, waarom beweer je:‘Mijn weg blijft voor de HEER verborgen, mijn God heeft geen oog voor mijn recht’?

‘Heb je gehoord wat de mensen zeggen? “De HEER heeft de twee volken die hij had uitgekozen, verworpen.” Ze schrijven mijn volk af en zien het niet langer als een volk.

(17:27) De Israëlieten zeiden tegen Mozes: 'We komen om, het is met ons gedaan, het is met ons allemaal gedaan.

zeg dan: "Dit zegt God, de HEER: Ik neem het stuk hout van Jozef-dat van Efraïm dus-en van de stammen van Israël die met hem verbonden zijn, en ik leg dat tegen het stuk hout van Juda aan. Ik maak er één stuk hout van, in mijn hand zullen ze één worden."

Dan zal heel Israël worden gered, zoals ook geschreven staat: 'De redder zal uit Sion komen, en wentelt dan de schuld af van Jakobs nageslacht.

Loop je voeten niet stuk, bespaar jezelf een dorstige keel. Maar jij zegt: “Laat me begaan, ik heb die andere goden lief, hen wil ik volgen.”

(2:2) Dan zullen de kinderen van Juda en de kinderen van Israël weer bijeenkomen en één leider aanstellen. Op de dag dat God zelf zal zaaien, op de grote dag van Jizreël, zullen ze uit de aarde opschieten.

Wat ons drijft is de liefde van Christus, omdat we ervan overtuigd zijn dat één mens voor alle mensen is gestorven, waardoor alle mensen zijn gestorven,